تفاوت شرب خمر با مستی در ملأ عام در قانون مجازات اسلامی چیست؟

تفاوت شرب خمر با مستی در ملأ عام در قانون مجازات اسلامی چیست؟
در قانون مجازات اسلامی، شرب خمر و مستی در ملأ عام به عنوان دو رفتار مجرمانه مستقل شناخته می‌شوند. هرچند این دو پدیده در عمل ارتباط نزدیکی با یکدیگر دارند اما از نظر حقوقی، تعریف، شرایط تحقق، شیوه رسیدگی و مجازاتشان تفاوت‌های آشکاری دارند.
شرب خمر به معنای صرف نوشیدن مواد الکلی است، خواه در خلوت باشد یا در ملأ عام. اما مستی در ملأ عام حالتی است که فرد پس از مصرف مشروبات الکلی، با حالت غیرعادی و علنی در انظار عمومی ظاهر شود و نظم عمومی را مختل کند.
درک دقیق تفاوت‌های این دو عنوان مجرمانه، در دفاع از متهم و تصمیم‌گیری‌های قضایی اهمیت بالایی دارد.

 

تعریف شرب خمر در قانون چیست؟

 

شرب خمر طبق ماده ۲۶۴ قانون مجازات اسلامی، به معنای آشامیدن مشروبات الکلی اعم از آنکه به میزان مست‌کننده باشد یا نباشد تعریف شده است. در این جرم، صرف نوشیدن کافی است و نیازی به اثبات مستی یا بروز رفتار خاص دیگری نیست.
جالب است بدانید که حتی اگر فرد پس از شرب خمر علائمی از مستی بروز ندهد یا در یک محیط خصوصی باشد، باز هم مرتکب جرم شده و قابل مجازات است. این موضوع نشان می‌دهد که جرم شرب خمر بر «عمل نوشیدن» استوار است، نه بر نتایج ناشی از آن.

 

مستی در ملأ عام چه مفهومی دارد؟

 

مستی در ملأ عام یعنی حضور فرد در مکان‌های عمومی مانند خیابان، پارک، بازار یا اماکن پرتردد در حالی که آثار مستی بر او مشهود باشد. این آثار می‌تواند شامل رفتارهای غیرمتعارف، گفتار نامفهوم، ناتوانی در کنترل حرکات یا هرگونه بی‌نظمی در ظاهر و رفتار باشد.
نکته مهم اینجاست که در جرم مستی در ملأ عام، تمرکز بر «آشکار بودن» حالت غیرعادی فرد در انظار عمومی است، نه صرف مصرف مشروبات الکلی. این جرم در قوانین کیفری ایران به عنوان نقض نظم عمومی تلقی می‌شود و علاوه بر جنبه فردی، به دلیل اثرگذاری اجتماعی دارای اهمیت بالایی است.

 

مجازات شرب خمر و مستی در ملأ عام چه تفاوتی دارد؟

 

مجازات شرب خمر طبق شرع و قانون حدی بوده و شامل ۸۰ ضربه شلاق است که قابل تبدیل، تخفیف یا تعلیق نیست مگر در شرایط خاص مثل توبه پیش از اثبات جرم. این مجازات شدید نشان‌دهنده اهمیت شرعی این جرم است.
اما در مورد مستی در ملأ عام، علاوه بر اجرای حد شرب خمر در صورت اثبات، قاضی می‌تواند برای نقض نظم عمومی، مجازات تعزیری همچون حبس کوتاه‌مدت یا جزای نقدی تعیین کند. این دو مجازات می‌توانند به طور همزمان یا جداگانه اعمال شوند.

 

چگونه می‌توان جرم شرب خمر را اثبات کرد؟

 

اثبات جرم شرب خمر از راه‌های مختلفی ممکن است:
اقرار متهم در دادگاه یا نزد ضابطان قضایی
شهادت شهود درباره مصرف مشروبات توسط متهم
آزمایش‌های پزشکی از جمله آزمایش الکل خون یا نفس
علم قاضی بر اساس گزارش‌های موثق و قرائن موجود
نکته مهم اینکه در جرم شرب خمر، صرف وجود الکل در خون در حد مستی می‌تواند نشانه‌ای قوی برای اثبات جرم باشد اما بهتر است با سایر دلایل تکمیل شود.

 

آیا مستی بدون مشاهده شرب خمر هم جرم است؟

 

بله قطعاً. حضور فرد در حالت مستی در یک مکان عمومی، حتی بدون مشاهده لحظه مصرف مشروبات الکلی توسط مأموران یا شهود، جرم محسوب می‌شود. در اینجا رفتارهای نامتعارف فرد، نتیجه تست الکل و اظهارات شهود می‌تواند پایه اثبات جرم باشد.
گاهی پیش می‌آید که متهم ادعا می‌کند مشروب ننوشیده اما تحت تأثیر دارو یا بیماری دچار رفتارهای غیرعادی شده است. در این موارد وکیل متخصص می‌تواند با ارائه مدارک پزشکی مناسب، از موکل خود دفاع کند.

 

نقش وکیل شرب خمر در این پرونده‌ها چیست؟

 

وکیل شرب خمردر شیراز در این نوع پرونده‌ها نقشی بسیار حیاتی دارد. یک وکیل مجرب می‌تواند:
در مراحل تحقیقات مقدماتی از حقوق متهم دفاع کند
دلایل ضعف در اثبات جرم را شناسایی و برجسته کند
از ابزارهای قانونی مانند توبه یا شبهه برای کاهش یا سقوط مجازات بهره گیرد
از ایرادات شکلی و ماهوی در روند رسیدگی به نفع موکل استفاده کند
داشتن بهترین وکیل کیفری در شیراز یا دیگر شهرها می‌تواند تفاوت قابل توجهی در سرنوشت پرونده ایجاد کند.

 

در چه مواردی امکان تخفیف یا معافیت از مجازات وجود دارد؟

 

در مجازات حدی شرب خمر، به طور معمول امکان تخفیف وجود ندارد. اما در شرایط خاص همچون توبه صادقانه متهم قبل از اثبات جرم یا وجود شبهه در اثبات دلایل، حد ساقط می‌شود.
در مورد مجازات تعزیری مستی در ملأ عام، قاضی می‌تواند بر اساس شخصیت متهم، پیشینه کیفری، شرایط اجتماعی و انگیزه ارتکاب جرم، از نهادهای تخفیف مجازات یا حتی تعلیق اجرای حکم استفاده کند.

 

چه نهادهایی به جرائم شرب خمر و مستی در ملأ عام رسیدگی می‌کنند؟

 

رسیدگی به این نوع جرائم بر عهده دادگاه‌های کیفری است. بر حسب اهمیت و شدت جرم و سوابق متهم، پرونده ممکن است در دادگاه کیفری دو یا دادگاه کیفری یک مطرح شود.
در صورتی که جرم جنبه عمومی قوی‌تری پیدا کند (مثلاً درگیری در ملأ عام همراه با مستی)، دادسرای ویژه جرائم امنیتی نیز ممکن است دخالت داشته باشد.
نتیجه‌گیری: تفاوت اصلی شرب خمر و مستی در ملأ عام در چیست؟
در یک جمع‌بندی ساده می‌توان گفت که شرب خمر مربوط به «نوشیدن مشروبات الکلی» است، بدون توجه به محل یا وضعیت ظاهری فرد. اما مستی در ملأ عام ناظر بر «ظاهر شدن به حالت غیرعادی ناشی از مصرف مشروبات» در اماکن عمومی است.
شناخت این تفاوت برای متهم، وکیل و قاضی اهمیت فراوانی دارد چرا که دفاع مناسب و دقیق می‌تواند منجر به تخفیف یا رفع مسئولیت کیفری شود. بهره‌گیری از وکیل متخصص و مجرب در شیرازاین مسیر یک ضرورت انکارناپذیر است.
 
فعال در زمینه : وکیل شرب خمر در شیراز
لطفا سوالات و نظرات خود را با ما در میان بگذارید
نام و نام خانوادگی
تلفن تماس
شرح کوتاه موضوع یا نظر شما